
Ludzie, którzy nie mają własnego życia, zawsze muszą wściubiać nos ...
Ludzie, którzy nie mają własnego życia, zawsze muszą wściubiać nos w cudze.
[…] nigdy nie można być zbyt szczupłym ani zbyt bogatym.
Chciałabym być wzięta. Dosłownie. Wzięta dosłownie.
Kto zmaga się ze światem, zginąć musi w czasie, by żyć w wieczności.
Ludzie boją się dotyku, bo dotyk przeznaczony jest dla najbliższych, bo nie wypada, bo dotyk ma podtekst erotyczny, bo dotyk ukaże słabość, odsłoni prawdziwe uczucia. Bez ustanku dotykamy tylko klawiatury, klawiatury telefonów...
Czy jest sens nadal być
człowiekiem, gdy pozbędziesz się uczuć?
Właśnie to, że mówię
głupstwa, czyni mnie człowiekiem.
Pójdę z nim, choćby się
na księżyc zechciał wdrapywać.
Nauczyłem się, że ludzie zapomną, co powiedziałeś, zapomną, co zrobiłeś, ale nigdy nie zapomną, jak sprawiłeś, że się czuli.
Nigdy nie należy sądzić, że w życiu przeżyliśmy już wszystko.
Wraca się jedynie do tych, których się
kocha. Nie wraca się tam, gdzie jest się
tylko kochanym. Wraca się wyłącznie do
tych, których się kocha. Albo nie wraca się
nigdzie i do nikogo. Po prostu jedzie się dalej.