Wiernym się jest jednej, ale popatrzeć można na wszystkie.

 Życie daje drugą szansę tylko
tym, którym nigdy nie stworzyło

pierwszej. Właściwie jest to szansa z drugiej ręki, której ktoś nie potrafił wykorzystać,
ale lepsze to niż nic.

 Zapachniało morzem i rozkoszą.

 Może był to jedyny człowiek, któremu rzeczywiście wierzył bodaj także z powodu pewnej wygody psychicznej - podejrzliwość
w stosunku do wszystkich jest męcząca, trzeba komuś ufać, bo trzeba przy kimś odpocząć.

 Mogłabym go zabić, a on, nawet konając, nie pomyślałby o zemście.

 Miłość to wytrwałość w gromadzeniu drobnych szczegółów, to stworzenie gigantycznego atlasu gestów, spojrzeń, słów, które nieznacznie różnią się od reszty oraz, które mogą zostać odczytane tylko przez kogoś, kto zna ich tajemnice.

 Najgorsza rzecz na świecie to znaleźć się wewnątrz siebie i nawet nie pragnąć ratunku.

 Ludzi się poznaje nie przez to, co mówią, tylko przez to, co robią. Przez sytuacje.

 W niespełnionej miłości najwspanialsze jest to, że tylko ona nigdy nie wygasa.

 Świat dzieli się na dwie połowy,
w jednej z nich jest nie do życia,
w drugiej nie do wytrzymania.

 Na nasze spotkanie składa się więcej niż tylko jeden przypadek, jesteśmy dwoje. Od stóp do głów z jednej miłości. Wróć to ja każdą gwiazdą, każdym deszczem, cieplem, dniem...