(...) samotnym ludziom ciężko się patrzy na piękne widoki.

 Nie szukaj w nim wad. Szukaj zalet w sobie.

 Twoja rodzina nie przeżyje za ciebie twego życia, ale ty sam.

 Każdego dnia, w Samo Porannej Zorzy, widuję kobiety wzbierające kikuty i drobne śmieci. Nawet chleb, który nam się nie przyśnił, one zbierają - nie dla siebie, ale dla swych małych, siedzących obok i czekających, aż będą mogły jeść.

 Przerażające, że jedna osoba może znaczyć aż tyle.

 - Wie Pan, okropnie smutne te Pana obrazy. - A życie jest wesolutkie, co?

 Niektórzy to tak chodzą,
jakby się sami nieśli pod pachą.

 Nie ma sprzeczności, jeśli dotyczy to ciebie. (...) Jesteś chodzącym oksymoronem.

 Ludzie często w nocy mają zupełnie inne emocje niż rano. Nie mówiąc o postanowieniach.

 Czy ktokolwiek docenia życie, kiedy ono trwa?

 Człowiek dowiaduje się prawdy z ust dzieci i szaleńców.