W rzeczywistości czas nie mija. My mijamy.

 I poprosił, bym pozwolił mu odejść, gdyż urodził się po to, by o nim zapomniano.

 Zatrzymuję się, chociaż wiem, że nie
powinnam. To przez to, że kiedy wymawia
moje imię, ono brzmi w jego ustach jak muzyka.

 W końcu, ile razy dostajemy drugą szansę?

 Kto nie wie dokąd zmierza, nigdy nigdzie nie dojdzie.

 Nic, co ma jakąś wartość, nie jest łatwe.

 Kto czyta miedzy wierszami znajduje to co chce.

 Czuła, że gdzieś tam, na świecie, musi
być coś innego, jakieś inne miejsce, które
umiałaby od razu rozpoznać i nazwać domem.

 Ludzie często domagają się
prawdy, ale rzadko lubią jej smak.

 Miłość jest jak klepsydra: serce
napełnia się w miarę, jak mózg się opróżnia.

 Normalność jest czasami nudna.