Gdyby Adam był szczęśliwy w miłości, oszczędziłby nam historii.

 Nadzieja to dobra rzecz, może najlepsza
ze wszystkich, a to, co dobre, nigdy nie umiera.

 Przysięga, której dotrzymujesz, kiedy
ci to pasuje, to żadna przysięga.

 Zapamiętaj, Poirot, człowiek nie potrzebuje motywu do dobroci. Zło wymaga racji, dobro może istnieć samo przez się.

 Doczesność to wszystko, która upływa, przemija — i nic się po niej nie zostaje.

 Miejsce, w którym ludzka wrażliwość na zranienie i kruchość są na porządku dziennym.

 Kiedy człowiek dorasta traci też
przyjaciół- jeśli ma szczęście to tylko
tych niewłaściwych, którzy może nie są tak
dobrzy, jak się o nich kiedyś myślało. Jeśli
masz szczęście, to uda się utrzymać tych,
którzy są prawdziwymi przyjaciółmi, tych,
którzy zawsze przy tobie trwali... Nawet
jeśli tobie się wydawało, że nie trwają.
Bo tacy przyjaciele są cenniejsi od
wszelkich diademów świata.

 To bardziej przerażające, niż
gdyby ktoś obcy skradał się po korytarzach. Od obcego można uciec. Nie można uciec od samego siebie.

 Najwykwintniejsze przyjemności są zawsze niespodziewane.

 Zahamowania są niewłaściwą formą oporu.

 Czasem tak jest lepiej, gdy znajomość ma trwać jedną noc.