
Choroba to poważna rzecz, to chwila prawdy. Nie można już ...
Choroba to poważna rzecz, to chwila prawdy. Nie można już nic przed sobą ukrywać
Chodzi o to, by uchwycić nieprzemijające w tym, co przemija.
Świat jest brudny, a im dłużej się człowiek na nim obraca, tym bardziej nasiąka tym brudem.
To, co najważniejsze, nie jest widoczne dla oka. Tylko sercem można dostrzec prawdziwą wartość wszystkiego.
Ludzie zawsze przyrzekają, a potem zamiast spełniać obietnice, wypowiadają kolejne. Wszystko dlatego, że by sobie przypomnieć, trzeba coś powiedzieć. Tylko to pomaga. Przypominać sobie.
Kto czyta, nie kłamie – przynajmniej w tym samym czasie (…).
Są czyny, za które nie ma przebaczenia.
Anioły pojawiają się w różnych przebraniach.
...za wszystkim kryje się jakaś historia.
Każde zmartwienie w końcu się zużywa.
Do pomyłki należy się przyznać, zwłaszcza przed samym sobą, a potem uczynić wszystko, by ją naprawić. Uczymy się przez całe życie. Wszyscy.
z książki Zwiadowcy