Czasu nie cofnę, ani nie przyśpieszę...

 Czasem, gdy dobrze się kogoś zna, jedno spojrzenie, uniesienie brwi czy zaciśnięcie warg mówi więcej niż całe godziny gadania.

 Wybaczamy, gdy kochać przestaje się dać, ale nie przestaje się chcieć. Wybaczamy, bo nie chcemy się dłużej zadręczać złością, bo chcemy wrócić do swego pierwotnego stanu niewinności. Wybaczenie ma wymiar duchowy. Wybaczyć to podjąć trud zrozumienia innej istoty i przystać na kompromis z rzeczywistością. Wybaczyć to przekonać się, że na świecie nie ma nic doskonałego.

 Kto nie wie dokąd zmierza, nigdy nigdzie nie dojdzie.

 Kiedy coś przychodzi zbyt szybko, nie potrafimy tego w pełni docenić.

 Najpotężniejsi ludzie często pozostają na drugim planie.

 A z miłością można żyć nawet bez szczęścia.

 - A co z tobą? - zapytałem.
- Doskonałości nie da się poprawić, chłopie.

 Przeszłości już nie ma, przyszłości jeszcze nie. Liczy się tu i teraz, choć tak łatwo o tym zapominamy.

 Ten kocha naprawdę,
kto nie wie, dlaczego kocha.

 Dzieci widzą magię, ponieważ jej szukają.