(...) ludzie, którzy nie śpiewają, nie mogą sobie nawet wyobrazić, ...

 Ale czy wszystko, co spotykamy w życiu, musimy natychmiast oglądać pod mikroskopem?

 Żal to okropne uczucie. Zżera od środka, aż w końcu doprowadza człowieka do ruiny.

 Jednak od owej chwili wiem, iż żadna wina nie jest zapomniana, dopóki pamięta ją sumienie.

 Nie musiała brzmieć sensownie. Jeśli chciała być wkurzona, będzie.

 Tylko Ty w to wierzysz. To, że chcesz w to wierzyć, nie czyni tego prawdą.

 Jak mam o tobie zapomnieć?
Jesteś częścią mnie. Żeby cię
zapomnieć, musiałabym
zapomnieć o sobie.

 Życie jest darem wszechmogącego. Nie warto go marnować na rzeczy mało znaczące. Szczęście leży w drobnych radościach dnia codziennego, w spokoju ducha, wolności sumienia.

 Czasu spędzonego z tymi, których kochamy, nigdy nie jest za dużo.

 Bogatych łuczywo kusi, śmierć koseką nad ich głowami kręci, ubogich życie rychło przepędza jak powietrze, przerzedzone ważkami.

 Rzecz w tym, pani MacDonagh, że
kosmos jest takich rozmiarów, jakie
jest w stanie objąć pani umysł. Toteż niektórzy ludzie żyją w niezwykle
małych światach, a niektórzy w świecie niekończących się możliwości.