Kto zmaga się ze światem, zginąć musi w czasie, by ...

 Nie przyszliśmy na ten świat, żeby żyć. Przyszliśmy, by zostawić coś po sobie. Życie jest tylko odcinkiem czasu między dwiema wiecznościami. Większość ludzi żyje tak, jakby nigdy miała nie umrzeć, a umiera tak, jakby nigdy nie żyła.

 Jeśli tak właśnie wygląda życie, po co w ogóle wstawać z łóżka?

 Każdy korytarz dokądś prowadzi. Skoro jest wejście, musi być i wyjście.

 Prawdziwe ja jesteś teraz, tu i teraz. I za każdym razem, kiedy jesteś w stanie zauważyć ten moment obecności, doświadczasz siebie nie jako kogoś, kto ma swoją historię i do kogo będą przychodzić myśli, ale jako błękietnoskórą przestrzeń świadomości – jesteś wolny od czasu.

 Ostatecznym celem każdego Zwycięstwa jest Porażka - tak jak celem Życia jest Śmierć.

 Nie mam nic do napisania, bo
gdy nie ma miłości, słowa się kończą.

 Kiedy widzę, co życie robi z ludźmi, to śmierć wcale nie jest taka najgorsza.

 Nic nie może się równać z
wściekłością wzgardzonej kobiety.

 Wybaczamy, gdy kochać przestaje się dać, ale nie przestaje się chcieć. Wybaczamy, bo nie chcemy się dłużej zadręczać złością, bo chcemy wrócić do swego pierwotnego stanu niewinności. Wybaczenie ma wymiar duchowy. Wybaczyć to podjąć trud zrozumienia innej istoty i przystać na kompromis z rzeczywistością. Wybaczyć to przekonać się, że na świecie nie ma nic doskonałego.

 Życie, możesz mieć na nie plan, a nie stawiać mu warunki.