Trzeba być wrażliwym [...] inaczej nie ma się żadnej wartości ...
Trzeba być wrażliwym [...] inaczej nie ma się żadnej wartości jako człowiek.
Dzięki wierze rzeczy stają się możliwe, co nie znaczy, że stają się łatwe.
Prawdziwa miłość to nie napój, który jedna osoba może wypić, a druga odstawić. O prawdziwej miłości można mówić tylko wtedy, gdy dwie dusze łączą się w jedno.
Może... jedyna pożądana zmiana to taka, żeby już przestać cokolwiek zmieniać.
To, kim się urodziliśmy,
czyni nas tym, kim jesteśmy.
Najpotężniejsi ludzie często pozostają na drugim planie.
Odwieczna tęsknota za
wędrówką. Szarpie łańcuchem
przyzwyczajeń. I znów z zimowego
snu. Budzi się we krwi dziki zew.
Ślady, które ludzie pozostawiają po sobie, zbyt często są bliznami.
Musisz zapłonąć, skarbie. Musisz zapłonąć.
Słowa nie zawisły w powietrzu, wniknęły natychmiast w ciało. I w zależności od tego, jakie one były, ciało to albo zdrowiało, albo umierało.
Życie w samotności to według mnie najgorsze, co może spotkać człowieka. Mimo tych wszystkich kryzysów, cichych dni, nieustannego dostosowywania się, lęku przed rozłąką, życia pełnego zmartwień i udręki, nie wiem,
czy życie byłoby dla mnie coś warte.