Kara spadająca na dwóch to kara o połowę mniejsza.

 Gdy ogarnia mnie depresja, biorę się do roboty.

 Wiem jakie to niebezpieczne. Chcę to zrobić, ponieważ chcę to zrobić.

 Chcę żyć według życiorysu, który chciałabym dla siebie napisać.

 Odnajdywać piękno wszędzie tam, gdzie ono jest, i obdarowywać nim ludzi. Po to jestem na świecie.

 Zbyt chętnie czytam książki, by je pisać.

 Lęku nie należy się wstydzić. Jest równie naturalny i konieczny jak zabawa albo ból.

 Nie da się już tak zwyczajnie uchlać codziennością.

 Ludzi się poznaje nie przez to, co mówią, tylko przez to, co robią. Przez sytuacje.

 Jest wielu ludzi,
ale prawdziwy
człowiek to rzadkość.

 Miało być dobrze, jest jak zwykle.