Wypatroszyliśmy ziemię z jej bogactw, a nadziewamy ją nieboszczykami.

 Człowiek rzadko zna swą własną moc.

 Kocha się za nic i mimo wszystko. Nie tylko wtedy gdy jest dobrze i pięknie.

 Mnie rozpacz brała nie za kobietą, lecz za miłością moją.

 Czasami to, co nas otacza, nie nadąża za naszym szczęściem.

 Nie można przyzywać duchów i odwracać się na pięcie, kiedy już się zjawią.

 Ci, którzy potrafią - robią,
ci, którzy nie potrafią - uczą.

 [...] może to będzie bolało, jak bolą oczy od światła, kiedy jesteśmy zbyt długo w ciemnościach.

 Po prostu zakochaliśmy się w sobie. Na to nie można nic poradzić, prawda? Nie możesz zdecydować, w kim się zakochasz, kiedy i gdzie. To się po prostu dzieje.

 Rzeczywistość pełna jest znaków, tylko trzeba je umieć odczytywać.

 Wszyscy żyjemy w czymś w rodzaju nieprzerwanego snu.