Życie to podróż ku śmierci.

 Nasze życie można też ująć jako niepotrzebny epizod zakłócający błogi spokój nicości.

 Wolność w ciasnej klatce- nazywają to wiernością.

 Wszyscy od czasu do czasu bywamy
niemili. Wszyscy robimy rzeczy, które
bardzo chcielibyśmy cofnąć. Te żale
stają się częścią tego, kim jesteśmy, wraz
ze wszystkim innym. Jeśli ktoś próbuje to
zmienić, to tak, jakby chciał gonić chmury.

 Prawda, jak zawsze powtarzał, jest przereklamowana, nikt nie zdobył żadnej nagrody za mówienie prawdy.

 Była w tym okrutna ironia, że aby ocalić ludzi, trzeba zniszczyć kościół.

 W sytuacji bez wyjścia trzeba być odważnym.

 Życie jest długie, ale śmierć jeszcze dłuższa.

 Że nie da się z siebie wyrwać przeszłości, bo to ona kształtuje to, co dzieje się potem.

 Cywilizacja – to władza nad światem, kultura – to miłość do świata.

 Wolę siodło niż tramwaj, niebo usiane gwiazdami niż dach nad głową, trudny szlak, prowadzący w nieznane niż wyasfaltowaną szosę i głęboki spokój dzikich ostępów niż rozgoryczenie, jakie wywołuje miasto. (Everett Ruess)