Życie to podróż ku śmierci.

 Litwo! Ojczyzno moja! Ty jesteś jak zdrowie, Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie, Kto cię stracił. Dziś piękność twą w całej ozdobie Widzę i opisuję, bo tęsknię po tobie.

 Skrytość to postawa
bezpieczna, ale nie pociągająca.
Nie sposób pokochać osoby skrytej.

 Tego, co najlepsze i najpiękniejsze na świecie, nie można zobaczyć, a nawet dotknąć; trzeba to poczuć sercem.

 (...) żadne z nas nie umie żyć teraźniejszością, ciągle gonimy za złudą doskonałości innego miejsca i czasu.

 Na tym polega tragedia. Nie na tym, że jeden człowiek miał odwagę wybrać zło. Ale że miliony nie odważyły się wybrać dobra.

 Trudno ocenić piękno świata, kiedy się wątpi w samą jego wartość.

 (…) życie to film z jednym tylko ujęciem, nie ma dubli.

 Takie jest prawo życia, że wszystko musi umierać. Lecimy, lecimy w przestworza i nagle jest koniec, pada słowo: finis, i wszystko znika. Na zawsze.

 Ludzie boją się tego czego nie rozumieją. A tego czego się boją nienawidzą.

 Kochamy się, bo ona tak samo mi się nie podoba jak ja jej, i nie ma nierówności.