Pragnąłem wracać do miejsc, które się nie
zmieniają. Żeby wszystko czekało na mnie
jak zastygłe. Chciałem powracać do własnych
uczuć, tak jak powraca się do pierwszej miłości.
Nigdy się to nie udawało, ale zawsze próbowałem.
Ty nie potrzebujesz wcale mnie. Potrzebujesz kogoś, kto będzie Cię nieustannie głaskał słowami, kto otuli Cię puchową kołdrą i przykryje szklanym kloszem. A ja nie umiem nie ranić, ja wydrapuję oczy słowami, rozrywam duszę milczeniem i kocham, kocham tak mocno, że wszelkie szklane klosze przy mnie pękają.
Trzeba być wrażliwym [...] inaczej nie ma się żadnej wartości jako człowiek.
Niepokoiło mnie zawsze, że Rimbaud był infernalnym panem młodym, a Verlaine - głupią dziewicą.
Naszliście niewłaściwą wiedźmę.
Jeśli życie sprawia,
że nie możesz ustać, uklęknij.
Niektórzy to tak chodzą,
jakby się sami nieśli pod pachą.
Chce wpełzać w jakąś dziurę i umrzeć.
Zło jest jak bumerang – szybko wraca do osoby, która je wysłała.
Kocha się za nic i mimo wszystko.
Nie tylko wtedy gdy jest dobrze i pięknie.
Prawo pędzenia
bimbru jest prawem człowieka.
