Każdy rodzaj miłości ma własną sztukę kochania.

 Mędrzec w sobie odkrywa przyczynę własnych przywar. Głupiec oskarża o nie innych.

 Wymykają mi się słowa, jakich umysł jeszcze nie zaakceptował.

 Zawsze potrzeba dwojga ludzi.
Do tego, żeby układało się w związku.
Do tego, żeby go rozbić, i do tego, żeby później naprawić to, co się zepsuło.

 Nie możesz wymazać z
pamięci wszystkiego, co sprawia ból.

 Może... jedyna pożądana zmiana to taka, żeby już przestać cokolwiek zmieniać.

 I w cichej przystani jakiej są dla niej jego ramiona odpływa w spokojny sen...

 Nie zastanawiaj się nad problemem, myśl o rozwiązaniu.

 Ludzie są zabawni, ale tylko przez chwilę i przy specjalnych okazjach.

 Umrzeć to każdemu dobrze robi...

 Podróż to nie to, do czego się dąży, lecz to, co wydarza się po drodze. Nie można zrozumieć drogi nie poznając jej krajobrazu, nie rozmawiając z ludźmi, nie smakując lokalnego jedzenia.