Myślę, że czas na ewakuację. Powoli, spokojnie i, och, najlepiej ...

 Są miejsca, z których się nie wraca. Są szkody, których się nie naprawi.

 Zastanawiam się, ilu osobom nie udaje się być z tymi, których pragną i kończą z innymi tylko z rozsądku.

 Podobno myślenie daje niekiedy oszałamiające rezultaty...

 Wszyscy mamy swoje kryjówki i musimy akceptować dziwactwa u ludzi, których kochamy.

 Trzeba pocałować wiele
żab, nim trafi się na księcia.

 Może gdyby nie ta gra, nie weszłabym tu dzisiaj. Mimo wszystko...W sumie...Warto iść naprzód.

 Nie możesz się wściekać z powodu prawdziwego zakończenia. To na sztuczne happy endy powinnaś się wkurzać.

 Złość uwalnia od strachu.

 Pierwsza miłość odurza, upaja
i takie tam. To niesamowite, jak wielka
jest różnica pomiędzy czytaniem o czymś,
oglądaniem o tym filmów, a doświadczaniem tego czegoś w prawdziwym życiu, nie uważasz?

 Czasem to, czego pragniemy, nie jest tożsame z tym, czego nam potrzeba.