Spójrz w swoje serce. Przemyśl swoją postawę.

 Znów jestem istotą absolutnie szczęśliwą i spokojną jak śmierć.

 Życie nie zawsze jest bajką.

 Dawniej patrzyliśmy się w niebo, aby się modlić, teraz robimy to, aby przeklinać.

 Mam oczy i uszy, a w razie potrzeby także ostrza ukryte w cichych dłoniach.

 I wtedy to Prosiaczek dowiedział się, jakim był Głupim Prosiaczkiem.

 Człowiek, który poddaje się losowi, staje się ludzkim wrakiem.

 Naiwne, niewinne myśli, których nic nie zakłóci, unoszą się wokół niej jak nasionka wiosny.

 Jeszcze zdążymy w dżungli ludzkości siebie odnaleźć, tęskność zawrotna przybliża nas. Zbiegną się wreszcie tory sieroce naszych dwóch planet, cudnie spokrewią się ciała nam.

 Ludzie nie są w stanie pojąć co to jest szczęście.

 Chwila namysłu jest lepsza niż dziewięć w ogniu.