Któż może wiedzieć, kiedy życie stanie na rozdrożu i dlaczego?

 (...) jak trudno dotrzymać obietnicy złożonej samym sobie.

 Czasem zamykają się drzwi, by mogły otworzyć się wrota.

 Ten, kto powstał z powietrza, nie powinien oskarżać wiatru.

 Ból przynosił jej ukojenie.

 Stworzymy dom gdzieś w sobie i będziemy go wszędzie ze sobą nosić.

 Inteligencja jest jak nogi: masz za dużo, to się potkniesz.

 Dzieło sztuki jest tajemnicą, której żaden rozum nie może ogarnąć.

 Na świecie roi się od złudnych analogii i wielkanocnych jaj, zwanych możliwościami.

 Prawdziwych przyjaciół nie da się rozdzielić

 Litwo! Ojczyzno moja! Ty jesteś jak zdrowie; Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie, Kto cię stracił. Dziś piękność twą w całej ozdobie Widzę i opisuję, bo tęsknię po tobie.