W samotności człowiek poznaje wszystko i przestaje się bać czegokolwiek.
W samotności człowiek poznaje wszystko i przestaje się bać czegokolwiek.
Co to jest za życie, jeśli pełne trwogi o to, co będzie, jeszcze trwogi o to, co może być, a w końcu o to, co jest. Bez piołunu nie ma miodu, choć tylko co jedno z tych ziół samodzielnie wystarcza do picia.
Czuję też motylki w brzuchu. Chyba, że to nagły atak grypy żołądkowej.
Przeszłość kryje klucz do przyszłości nauki.
Co ma ptak za całe to swoje ciwit, ciwit, kiedy przychodzi zima? Musi marznąć i głodować, ale to przecież takie wzniosłe!
Za przyszłość płaci się teraźniejszością.
Nieraz nam się wydawało, że czynimy eksperymenty na drugich, gdy w istocie eksperymentowaliśmy na sobie samych.
Bo to takie cudowne dla kobiety, kiedy wie, że ktoś żył jakimś filmem, który kręcił z nią sobie w głowie.
Zdążyć wszędzie może ten, kto nigdzie się nie spieszy.
Tak oto dążymy naprzód, kierując łodzie pod prąd, który nieustannie znosi nas w przeszłość.
Człowiek powinien zrobić dla ludzkości coś więcej, niż pisać wiersze.