W samotności człowiek poznaje wszystko i przestaje się bać czegokolwiek.

 ... jeśli kogoś kochamy, to dosyć
trudno jest nam wybić go sobie
z głowy, kiedy nas porzuca.

 Wszystko martwe i wszędzie trupy, samotni tylko ludzie, a wokół nic milczenie - oto świat.

 (...) samotnym ludziom ciężko się patrzy na piękne widoki.

 Żyjmy nadzieją, jak mówią prorocy.
Dzień w końcu staje po najdłuższej nocy.

 A kiedy człowiek uwielbia
czytać, otwiera się przed nim cały świat.

 Nudzi się ten, kto nie dość żyje.

 Ludzie są jak książki. Na początku oceniamy je po okładce, a potem, gdy zaczynamy czytać, zauważamy, że liczy się to, co ukryte jest pomiędzy stronami.

 ... pomyłka staje się dopiero wówczas błędem, gdy się przy niej obstaje.

 Taka już ludzka natura, że pragniemy najbardziej tego, czego mieć nie możemy. Kochamy to, co mają inni, a nudzi nas to, co sami posiadamy. I tak jak rzadko udaje się nam sięgnąć po gwiazdkę z nieba, tak też z rzadka trwamy w miłości do tego, co zdobywamy bez większego trudu.

 Ideał nigdy nie trwa dłużej niż chwilę.