W samotności człowiek poznaje wszystko i przestaje się bać czegokolwiek.

 Jeśli świat dzieli się na widzących i niewidzących, zawsze wybiorę widzenie.

 A kiedy ona cię kochać przestanie, zobaczysz
noc w środku dnia, czarne niebo zamiast gwiazd,
zobaczysz wszystko to samo, co ja. Zobaczysz.

 Czyż każdy z nas nie wyciąga wniosków w głębi własnej ciszy?

 Piekło jest rajem oglądanym z drugiej strony.

 W ludzkich usiłowania jest tyle wdzięku i zarazem absurdalności.

 Użalanie się nad sobą było luksusem, na który nie miała czasu.

 Trudne życie to nie kara, tylko zadanie.

 Nie. Nie wiem. Nic mi nie jest. Mam wrażenie, że wszystko we mnie zasypia.

 Nigdzie nie jesteśmy bardziej samotni,
niż leżąc w łóżku, z naszymi tajemnicami
i wewnętrznym głosem, którym żegnamy
lub przeklinamy mijający dzień.

 Kobieta powinna wiedzieć, w co wierzy, bo jak inaczej samemu można w nią wierzyć?