
Kiedy nie masz talentu do niczego, trzeba mieć nadzieję, że ...
Kiedy nie masz talentu do niczego, trzeba mieć nadzieję, że masz go chociaż do życia!
Jakież to pospolite sprężyny wywołują ruch w świecie: trochę węgla ożywia okręt, trochę serca - człowieka.
Świat bez miłości jest martwym światem i zawsze przychodzi godzina, kiedy człowiek zmęczony błaga o twarz jakiejś istoty i o serce olśnione miłością -Albert Camus (Dżuma)
Im lepiej się zna człowieka, tym łatwiej go skrzywdzić...
Człowiek ma jednak niespożytą zdolność odradzania się na nowo.
Chociaż oboje konsumują drobne kęsy czasu, wciąż pozostaje im niestrawna wieczność.
Magia ma swoją cenę. Jest nią cierpienie.
Życie jednak zamyka czasem rozdziały, czy tego chcemy, czy nie.
Odbierając człowiekowi strach, niską inteligencję lub nieszczerość, odbieramy ich współczucie. Odbierając agresję, odbieramy motywację lub zdolność
do asertywności. Odbierając egoizm, odbieramy instynkt samozachowawczy.
Nie ma na świecie żadnej rzeczy, która była by pewna. Śmierć jest jedyną pewnością, którą życie nam daje.
Każda z nas jest tworem miliona chwil, tysięcy stanów umysłu i ducha.