Miłość może wznieść się ponad tragedię i wskazać nam drogę ...

 (...) samotnym ludziom ciężko się patrzy na piękne widoki.

 W pewnym sensie zawsze masz 17 lat
i czekasz aż zacznie się prawdziwe życie.

 Bogactwo to narzędzie wolności, ale
pogoń za nim to droga do niewolnictwa.

 -Och, Ellen, jakie to strasznie smutne mówić o miłości, a nigdy jej nie zaznać.

 Nie przyszliśmy na ten świat, żeby żyć. Przyszliśmy, by zostawić coś po sobie. Życie jest tylko odcinkiem czasu między dwiema wiecznościami. Większość ludzi żyje tak, jakby nigdy miała nie umrzeć, a umiera tak, jakby nigdy nie żyła.

 Gdy się człowiek porządnie i długo wypłacze, na ogół robi mu się lepiej, nawet jeśli okoliczności nie zmieniły się ani na jotę.

 I chyba nauczyłam się żyć ze swoją pamięcią, tak jak żyje się z przewlekłą chorobą.

 Wszyscy myślą, że to dno. ale na dnie tak nie wieje...

 Autorzy. Nawet ci normalni to świry.

 Pisanie jest jak całowanie, tyle że
bez ust. Pisanie jest całowaniem głową.