Nie przestaje się kochać człowieka tylko dlatego, że coś w ...
Nie przestaje się kochać człowieka tylko dlatego, że coś w życiu spieprzył.
Sztuka życia polega na tym, aby doświadczać radości z małych rzeczy. Zauważać detaily i nauczyć się cieszyć tym, co mamy, zamiast ciągle dążyć do posiadania więcej.
Nie można żyć szczęśliwie na brudnopisie, trzeba wziąć czyste płótno i zacząć od nowa.
Skromność jest dla świętych i nieudaczników. Ja nie jestem ani jednym, ani drugim.
Ja po tych wszystkich latach to naprawdę chcę już zacząć inaczej żyć, mieć kogoś, kto może nie tyle byłby oparciem dla mnie, ale kto by mnie potrzebował i dla kogo mógłbym żyć, bo takie życie bez sensu jest straszne, nawet jeśli człowiek na co dzień robi coś, co go wciąga.
Dlaczego niektórzy ludzie przechodzą przez
życie, nie doświadczając żadnej większej tragedii,
a innym wciąż przydarzają się straszliwe rzeczy?
Czas jest cennym skarbem, który posiadamy, ale jest skarbem dziwnym i paradoksalnym. Im więcej z niego marnujemy, tym więcej nam go zostaje.
Czy można żałować rzecz,
która choć niemądra, była piękna?
Bóg nie gra w kości ze wszechświatem.
Człowiek planuje, Bóg z tego żartuje.
Czujemy smutek tylko wtedy, jeżeli przedtem przeżyliśmy radość.