Czasy i ludzie się zmieniają, i ludzkie ambicje też.

 Miarą dzieciństwa są dźwięki, zapachy i widoki, dopóki nie nadejdzie mroczna epoka rozsądku.

 To, czego tak bardzo się boicie, tkwi w was samych.

 Pamiętajmy, że nie znamy tajemnic ludzkiej duszy, nie wiemy nigdy kiedy i jak może wystrzelić jakaś nieznana nam karabinka w serce. Człowiek to nie jest prosta sprawa.

 Kto kłamie, ten dociera do prawdy!

 Nie da się zmienić przeszłości. Można jedynie wyciągnąć z niej naukę.

 Życie jest tak piękne, że śmierć się
w nim zakochała zazdrosną, zaborczą
miłością, która zgarnia wszystko, co się da.

 Tak krótka miłość, a tak długie zapominanie.

 Stałam się szeptem, którego nigdy nie było.

 Mieliśmy osiemnaście lat
i zaczęliśmy miłować świat i istnienie;
kazano nam do tego strzelać. Pierwszy granat, który padł, trafił w nasze serca.

 Może wejdziesz do łóżka. Porozmawiamy.