[...] gdy nauczyłem się wspominać, nie nudziłem się już wcale.
[...] gdy nauczyłem się wspominać, nie nudziłem się już wcale.
Jeśli nie można sobie pozwolić na rzeczywistość, równie dobry jest sen.
Nawet najtwardsze słowa nie łamią kości.
Życie, jeśli je szaleńczo
będziemy gonić, zamęczy nas na śmierć.
Bylibyście zaskoczeni, widząc, co odpadki potrafią powiedzieć o kulturze.
Cóż za szydercza zabawa być Polakiem.
W dzieciństwie nauczyłem się całować chleb i książki.
Dopiero w samotności człowiek jest naprawde sobą.
Jeśli nie rozliczysz się z przeszłością, nie
oczekuj, że przyszłość przyniesie ci coś dobrego.
Czasami pływamy w nieprzelanych łzach
i możemy utonąć, jeśli je w sobie zatrzymamy.
Książki są lustrem: widzisz w nich tylko to, co już masz w sobie.