[...] gdy nauczyłem się wspominać, nie nudziłem się już wcale.

 Człowiek jest dlatego nieszczęśliwy, że nie wie o tym, że jest szczęśliwy; tylko dlatego.

 Błogosławieni, którzy nie mając nic
do powiedzenia, nie ubierają tego w słowa.

 Utraciłeś, czego nigdy nie miałeś, ale nagle tak bardzo ci brak.

 Zobacz, oto jest Nic, które zawiera nieskończoną liczbę wymiarów wszystkiego.

 Nie możesz przegapić życia, masz je tylko jedno...

 Plotka to rzeczywiście hydra
lernejska o dziewięciu głowach. Nie
sposób jej zniszczyć, bo na miejscu jednej odciętej głowy wyrastają dwie nowe.

 Miłość jaką do niej żywisz, jest twoja. Należy do ciebie. Jeżeli
ona jej nie chce, to i tak nic nie
może zmienić. Po prostu z niej
nie korzysta. To, co dajesz, Momo, pozostaje twoje na zawsze; to, co zachowujesz jest na zawsze stracone!

 Musisz obiecać, że
się we mnie nie zakochasz.

 Lepszy jeden rozumny czytelnik
z prawdziwą literaturą w ręce, niż dziesiątki tysięcy jamochłonów z papierem toaletowym w garści.

 Nie ma złego bez dobrego, ale tego drugiego jest naprawdę niewiele.