Mnie rozpacz brała nie za kobietą, lecz za miłością moją.

 Człowiek dowiaduje się prawdy z ust dzieci i szaleńców.

 Dżentelmen postępuje tak jak powinien, a nie tak, jak ma ochotę.

 Nie ma nić trudniejszego od czekania.
Muszę się z tym oswoić, poczuć, że jesteś
ze mną, nawet jeśli nie ma cię w pobliżu.

 Coś wam powiem: każdy samotnik,
choćby się zaklinał, że tak nie jest, pozostanie samotny nie dlatego, że lubi, ale dlatego, że próbował stać się częścią świata, ale nie mógł, bo doznawał ciągłych rozczarowań ze strony ludzi.

 Ludzie w rzeczywistości przeżywają tylko połowę tego, co naprawdę mogliby przeżyć - rzecz jasna, jeżeli mają trochę szczęścia.

 Jeżeli coś jest warte, by to robić, trzeba to robić dobrze.

 Po cóż kochać coś z czym trzeba się wkrótce pożegnać?

 Skoro wystarczy prosty gest, to po co więcej słów?

 To, co nazywam mną, jest jak pudełko ukryte w drugim pudełku.

 Lepiej być pewnym siebie błądząc, niż niepewnym mając rację.