Środowisko każdej istoty jest kluczem do jej tożsamości.

 Moje życie ktoś kiedyś przeklął - im dłużej jest w nim lepiej, tym większą można mieć pewność, że zaraz coś się popsuje.

 Na początku była chuć. Nic prócz niej, a wszystko w niej.

 Być zakochanym, to być szalonym przy zdrowych zmysłach.

 Gdy kobieta mówi, że myśli, że kocha, ma w swoim sercu masę wątpliwości.

 Są jednak pewne granice.

 Bogatych łuczywo kusi, śmierć koseką nad ich głowami kręci, ubogich życie rychło przepędza jak powietrze, przerzedzone ważkami.

 Żeby zdobyć się na takie poświęcenie, na zniknięcie z życia drugiej osoby dla jej dobra, musisz ją kochać naprawdę.

 Tak naprawdę nie wiemy, co się stanie za chwilę, a mimo to idziemy do przodu. Bo mamy zaufanie. Bo mamy wiarę. To jest życie, pełne piękna, ale i niewiadomych.

 I zniknął. O tym, że w ogóle tutaj był świadczyły zaparowane od naszych oddechów szyby.

 Każdy z nas ma swoją noc i swoją drogę. I każdy w końcu dochodzi do miejsca, którego pragnie. Ale po drodze musimy zasnąć.