Potęga człowieka przejawia się w przestrzeni, czas ujawnia jego bezsilność.

 Byłam i jestem. Mam na imię Czas. Jestem piękny, ale jednocześnie potrafię zaangażować się w walkę. Potrafię pocieszać, ale też sprawiać smutek. Dajcie mi chwilę, a ukażę wam świat.

 Człowiek nigdy nie jest tak bardzo sam, jak kiedy jest sam z sobą. Wówczas jest mu najgorzej, bo jest pomieszany sam w sobie, przekreślony. Kiedy jest sam, jest dwóm: temu, kim jest, i temu, kim nie jest.

 Ścieżka kończy się tylko wtedy, gdy zaczyna się niebo.

 Uczucia są jak woda,zawsze dopasowują się do otoczenia.

 Żyjemy pośród kłamstw. Dlatego
trudno nam dojrzeć prawdę.

 Ludzie często w nocy mają zupełnie inne emocje niż rano. Nie mówiąc o postanowieniach.

 Siłę i piękno miłości mierzy się tym, na jak długo pozostaną w naszej pamięci.

 Świat rzeczywiście pełen jest zasadzek i
wiele na nim ciemnych plam; ale nie brak
też jasnych, a chociaż we wszystkich krajach miłość łączy się dzisiaj ze smutkiem, kto
wie, czy się przez to nie pogłębia jeszcze.

 Czasem chwila ciszy potrafi powiedzieć o człowieku więcej niż tysiąc bezsensownych słów.

 Kończą mi się żyły i pieniądze.