Trzeba wszystko uporządkować. Musisz
się zdecydować, czego chcesz się trzymać.
Musisz wiedzieć, co trwa, a co przeminęło.
I czasami ustalić, czego nigdy nie było.
I musisz sobie pewne rzeczy odpuścić.
Ty wiesz, jak skończy się twoja historia?
- Wszystko. Ile obietnic
można wlać do jednego słowa?
Słowa i ludzie w mojej głowie są dla mnie tak żywi, że tracę poczucie rzeczywistości.
Za krótką chwilę pełnego szczęścia płaci się przewlekłym bólem.
A tamta chwila była tylko jedna.
Fałszywa nadzieja - odparła. - Cóż, przypuszczam, że to lepsze niż brak nadziei.
(...) wymiana strzałów jest zarazem wymianą poglądów, tylko innymi środkami - jak mawiał Platon.
Wszystkie moje opowieści, rzekł on, ostatecznie są o jednym jedynym: o próbach zdradzonych i odwzajemnionych. Niektórzy nazywają to miłością. My nazywamy to pyknięciem.
Słabość okazywana,
gorsza jest od tej noszonej w sercu.
Margrat zastanowiła się, jak to jest,
przez całe życie robić to, czego się nie
lubi. To jak być martwym, pomyślała, tylko
gorzej, bo jest się żywym i trzeba to znosić.
