
Tak to już bywa, że kiedy człowiek ucieka przed swoim ...
Tak to już bywa, że kiedy człowiek ucieka przed swoim strachem, może się przekonać,
że zdąża jedynie skrótem na jego spotkanie.
Jeśli się kogoś kocha, to się go kocha, a gdy nie ma już nic, co można by mu zaoferować, wciąż daje się miłość.
Kiedy własna rodzina najprawdopodobniej cię nie kocha, trudno pokochać drugiego człowieka.
To ci najzimniejsi najmocniej płoną wewnętrznie.
Życie przeważnie jest smutne. A zaraz potem się umiera.
Czasami bardziej boli, gdy
człowiek zachowuje milczenie.
Życie jest za krótkie, żeby się nad sobą użalać więc zajmij się życiem, albo zajmij się umieraniem.
Co dziecko, którym byłeś, pomyślałoby o dorosłym, którym się stałeś?
Tylko jeden jest król, tylko jeden! I nie ma innej ryby, która by mogła mu dorównać.
Czasami masz ochotę ich ranić.
Tych, którzy kochają cię za mocno.
Dusza nie zna nic bardziej bolesnego niż oddech, który zaczyna się miłością, a kończy żałobą.