Życie zaczyna się dopiero jesienią, kiedy robi się chłodniej.

 Ważne jest, aby się nie poddawać.

 - Kici, kici koteczku - powiedział wiedźmin. Kot nieruchomiejąc spojrzał na niego złowrogo, położył uszy i zasyczał, obnażając kiełki.
Wiem - Geralt kiwnął głową. -
Ja ciebie też nie lubię.
Żartowałem tylko.

 Praca starca funta kłaków warta, lecz głupi ten, co nią pogardza.

 Pytasz, dlaczego płaczę? Nie pytaj. Popatrz w moje oczy. A jeśli zobaczysz tam siebie, po prostu odejdź.

 Najtrudniej wywabić kropkę postawioną nad i.

 I muszę przygotować jedną z twarzy na spotkane twarzy, które spotkam.

 Nasze życie można też ująć jako niepotrzebny epizod zakłócający błogi spokój nicości.

 Bo miłość jest jak drzewo: sama
z siebie rośnie, głęboko zapuszcza
korzenie w całą istotę człowieka i
nieraz, na ruinie serca, dalej się zieleni.

 Śmierć jest matką piękna.

 Na nasze spotkanie składa się więcej niż tylko jeden przypadek, jesteśmy dwoje. Od stóp do głów z jednej miłości. Wróć to ja każdą gwiazdą, każdym deszczem, cieplem, dniem...