Ten, kto raz nie złamie w sobie tchórzostwa, będzie umierał ...

 Odwieczna tęsknota za
wędrówką. Szarpie łańcuchem
przyzwyczajeń. I znów z zimowego
snu. Budzi się we krwi dziki zew.

 Duszności, lęki, obawy, niepokoje, które nas terroryzują, są tylko chimerami. Gonią nami, dopóki nie spojrzymy im prosto w oczy.

 Nigdzie nie jesteśmy bardziej samotni,
niż leżąc w łóżku, z naszymi tajemnicami
i wewnętrznym głosem, którym żegnamy
lub przeklinamy mijający dzień.

 Praca jest przereklamowana.

 Dzięki wierze rzeczy stają się możliwe, co nie znaczy, że stają się łatwe.

 Co dziecko, którym byłeś, pomyślałoby o dorosłym, którym się stałeś?

 Nigdy nie mieszaj przeprosin z usprawiedliwianiem się.

 Świadek jest trochę ofiarą i trochę sprawcą. Patrzy na zabijanie i ucieka.

 Plotki, nawet prawdziwe, są jak płomienie: odetnij dostęp tlenu a zamigocą i zgasną.

 Samotność nie uczy, jak byś samym, lecz jak być jedynym.