(...) miasta są jak ludzie: emanują swoimi pragnieniami.

 Skoro parę minut cierpienia wywołuje gniew, co się dzieje z człowiekiem po kilkudziesięciu latach? Nawet kamień
pęka po długotrwałym deszczu.

 Dowódcy mają tyle władzy,
ile im jej dasz. Im bardziej jesteś posłuszny, tym bardziej tobą rządzą.

 Kiedy słabną konie, wilki zaczynają atakować sanie.

 Kiedy wpatrujesz się w piekło, ono swe przekrwione ślepia wbija w ciebie.

 Co ma ptak za całe to swoje ciwit, ciwit, kiedy przychodzi zima? Musi marznąć i głodować, ale to przecież takie wzniosłe!

 Ja potrzebuję kogoś, kto się dla mnie
poświęci. Kogoś, kto naprawdę będzie
miał siłę i ochotę, żeby wziąć mnie za
pysk, nakarmić mnie, cicho, bez pasji,
bezgłośnie; bezproblemowo, bez
szumów i bez sprzężeń dla mnie żyć.

 Przychodzą nam do głowy różne pomysły. Na ogół niestety żałosne.

 Jeśli skradnę wam w ciemności całusa, to nic wielkiego. Zrobię to, ponieważ was kocham.

 Świadek jest trochę ofiarą i trochę sprawcą. Patrzy na zabijanie i ucieka.

 Wspomnienia trwają przez całe życie.