(...) miasta są jak ludzie: emanują swoimi pragnieniami.

 Kochać kogoś, to przede wszystkim pozwalać mu na to, żeby był, jaki jest.

 Gaśniesz, bo wszystko ukrywasz, swoje emocje, problemy, swoją historię. Nie wiesz, kim jesteś, więc budujesz, nie czerpiąc z siebie.

 Miłość i pogarda wzajemnie się wykluczają.

 Gdy kobieta mówi, że myśli, że kocha, ma w swoim sercu masę wątpliwości.

 Nigdy, przenigdy nie pozwól, aby ktoś widział cię płaczącą.

 Nie ma nic bardziej kłamliwego, niż nasza pamięć.

 Dopóki nie zdziwisz się dość, nie możesz się doczołgać do prawdy. Rozejrzyj się dookoła: niewiara i głupota to najrzadsze rośliny na świecie, nie licząc mądrości.

 Żadne życie nie
jest zniszczone oprócz tego,
którego rozwój jest powstrzymywany.

 Fałszywa nadzieja - odparła. - Cóż, przypuszczam, że to lepsze niż brak nadziei.

 Pomieszczenie było takie duże, a ja byłam taka mała.