(...) miasta są jak ludzie: emanują swoimi pragnieniami.

 Kiedy człowiek spogląda w otchłań, otchłań nie powinna do niego machać.

 Każdy umysł jest kosmosem.

 Noc jest porą słów.

 To w porządku kochać kogoś bez wzajemności, dopóki ten ktoś jest
wart miłości. Dopóki na nią zasługuje.

 To jest paskudne, że człowiek jest dla drugiego człowieka tajemnicą, że nawet najbliższa osoba, nawet najmocniej związane stworzenia muszą zgadywać się wzajemnie, muszą próbować, błądzić, udawać, ściśle mówiąc nie mogą znać się do końca...

 Miłość jest jak magia. Ulegniesz jej urokowi i przepadłaś.

 Straszna z niej zołza, ale przyzwyczaiłem się do niej.

 Mężczyźnie nie mówi się połowy tego,
co powinien wiedzieć, i ani słowa na temat, na który chciałby coś wiedzieć.

 Nigdy nie powinniśmy oszczędzać sobie potencjalnego bólu.

 - To zabawne, jak może ci się wydawać, że coś mówiłaś, chociaż naprawdę nigdy tego nie
zrobiłaś. - Jest też zabawne, kiedy wydaje ci
się, że coś słyszałaś, chociaż wcale tak nie jest.