(...) miasta są jak ludzie: emanują swoimi pragnieniami.

 Człowiek podły wszędzie, zawsze jest wolny.

 Nie ma żadnej podróży, co cie choć trochę nie zmieni.

 I chociaż żyję teraz w nowym świecie pełnym
smutku i kłamstw, temu beznadziejnemu chłopcu
po raz kolejny udaje się sprawić, że się uśmiecham.

 Jaki sens miałoby stwarzanie mnie, gdybym istniała jedynie we własnej osobie?

 Jeszcze za mało się boję. Za bardzo boję się ich, ale za mało siebie samego.

 Myśl wielka zwykle usta do milczenia zmusza.

 Nasze wybory mają czasami konsekwencje, które trudno przewidzieć.

 Czasem lepiej powiedzieć coś głupiego, niż w ogóle sie nie odezwać.

 ...mędrzec zawsze jest radosny, bo akceptuje rzeczywistość.

 A smutek niby mądra książka w serc żyje, I mówi wiele rzeczy, i człowiek nie gnije.