Ja i powodzenie znamy się tylko z widzenia.

 Niedostateczna wiedza
bywa groźniejsza od braku wiedzy.

 W niespełnionej miłości najwspanialsze jest to, że tylko ona nigdy nie wygasa.

 Dlatego nie lubię luster, które pokazują moją prawdziwą twarz. Kiedy jestem sama, często spadam w pustkę. Muszę ostrożnie stawiać stopy, żeby nie spaść z krawędzi świata w nicość. Muszę uderzać ręką w jakieś twarde drzwi, żeby przywołać się z powrotem do ciała.

 Niektóre drogi trzeba pokonywać samotnie.

 Powietrze tu dookoła ma w sobie coś pradawnego.

 Niektórzy ludzie popełniwszy jeden błąd, łamią sobie przyszłość raz na zawsze.

 Jedni przestaną nas kochać, a drudzy się z nami ożenią.

 Z czasem człowiek uczy się widzieć dużo więcej.

 Akt czytania to partnerstwo. Pisarz stawia dom, ale to czytelnik się do niego wprowadza.

 Żyje się tak samo jak się śni - w pojedynkę.