Jesteśmy skazani na zgubę, skazani od samego początku, i umrzemy, ...

 Chodź, siądziemy i
będziemy nienawidzili ludzi.

 Są w życiu chwile, kiedy czas i przestrzeń stają się głębsze, a poczucie istnienia ogromnie się nasila.

 Życie to nieustanna walka, polegająca nie na unikaniu błędów, ale na wykorzystaniu ich owoce, jak zarazy wykorzystują nasze ciała ścigając swoje własne cele.

 ... jeśli kogoś kochamy, to dosyć
trudno jest nam wybić go sobie
z głowy, kiedy nas porzuca.

 Niektórzy to tak chodzą,
jakby się sami nieśli pod pachą.

 Zmarli odchodzą, ale na swoich warunkach. Przestają we nas istnieć, jeżeli zapomnimy o nich, ale zostawiają w nas ślad, który jest nieusuwalny.

 Czasu nie można dostać. Ale można go dzielić.

 Dno jest dużo głębiej, aniżeli nam się wydaje.

 Będę krzyczał, kiedy przyjdzie mi na to ochota, jasne?

 Burzę i odbudowuję świat ze swojego snu,a rano próbuję sobie przypomnieć,jak odbudować siebie.