Proporcja to serce piękna.

 Nigdy nie przyszło mi do głowy, że nieobecność może zajmować tyle miejsca, znacznie więcej niż obecność.

 Odwieczna tęsknota za
wędrówką. Szarpie łańcuchem
przyzwyczajeń. I znów z zimowego
snu. Budzi się we krwi dziki zew.

 Książki na półkach więcej mówią o człowieku niż jego życiorys zapisany odręcznie na kartce papieru.

 Tak oto dążymy naprzód, kierując łodzie pod prąd, który nieustannie znosi nas w przeszłość.

 Niespodziewanie jednak świat wyciągnął do mnie ręce i zaprosił do tańca.

 Naturalnie, mamy prawo do własnej
opinii. Jest jednak różnica między „Nie
zgadzam się z tobą" a wbiciem komuś
tasaka w twarz i nasikaniem na jego
grób, tak mi się przynajmniej wydaje.

 Ileż radości może człowiekowi sprawić prymitywna prostota.

 Ideały należą do świata, który tylko mędrcy potrafią zrozumieć.

 Przyznawano, że serce ma równie wielkie jak przyrodzenie.

 Gdy się człowiek porządnie i długo wypłacze, na ogół robi mu się lepiej, nawet jeśli okoliczności nie zmieniły się ani na jotę.