W ludzkich usiłowania jest tyle wdzięku i zarazem absurdalności.

 Ból ciała pozwala mi
przynajmniej zapomnieć o cierpieniu duszy.

 Zapamiętaj mnie, myśl o mnie, szukaj mnie, znajdź mnie.

 Taka już ludzka natura, że pragniemy najbardziej tego, czego mieć nie możemy. Kochamy to, co mają inni, a nudzi nas to, co sami posiadamy. I tak jak rzadko udaje się nam sięgnąć po gwiazdkę z nieba, tak też z rzadka trwamy w miłości do tego, co zdobywamy bez większego trudu.

 Miłość może przyjść w każdym wieku... Nie trzeba tylko zamykać jej drzwi przed nosem...

 (...) wiele cię czeka łez i bólu, bo za najwyższe szczęście trzeba zapłacić.

 Bo skrywa się we mnie pięćdziesiąt twarzy szarości.

 Jeśli dojdziesz do ładu z własnym
wnętrzem, wówczas to, co zewnętrzne,
samo się ułoży. Rzeczywistość pierwotna tkwi wewnątrz, a zewnętrzna jest wobec niej wtórna.

 A tęsknota za tym, czego nie można
mieć, prowadzi do nieszczęścia i szaleństwa.

 Ze mnie taki był święty jak z kartofla granat-z daleka każdy by się pomylił.

 Kto czyta miedzy wierszami znajduje to co chce.