Smutek odurza jeszcze mocniej niż nadzieja.

 Pokora wobec ludzi oznacza płaszczenie się przed nimi i jest czymś wstrętnym.

 Istnieją ludzie, którzy jeśli już raz kogoś złapią, nie pozwalają odejść.

 Kiedy nie marzysz czas stoi w miejscu.

 Są czyny, za które nie ma przebaczenia.

 Trudno jest cierpieć, ale najtrudniej jest patrzeć, jak cierpią Ci, których naprawdę kochamy. Cierpienie zmienia człowieka, zmusza do refleksji, do redefinicji siebie, do zrozumienia tego, co jest naprawdę ważne.

 Oddech jednego człowieka, niby nic, a przecież to wszystko.

 Cywilizacja – to władza nad światem, kultura – to miłość do świata.

 To paskudne uczucie odkryć,
że tkwi się w czymś po uszy,
choć człowiek myślał, że
zaledwie brodzi po kolana.

 Dopóki żyjesz, istnieje szansa.

 Jedyne, na co możemy liczyć, to zmiana.