O Czasie, w tobie cała ma nadzieja: Ty musisz węzeł ...

 Obojętność to paraliż duszy, przedwczesna śmierć.

 Kiedy człowiek boi się coś zrobić,
wtedy wie, że żyje. Ale kiedy człowiek
nie robi czegoś tylko dlatego,
że się boi, to wtedy jest martwy.

 Wszyscy skrywamy w najgłębszych zakamarkach duszy jakiś sekret.

 Wszystko mija jak strumień, nic nie jest trwałe. To, co było, już nie jest, a to, co będzie, nie jest jeszcze. Niebawem zmieni się w przeszłość, zniknie, zmieni się w pustkę, w nic. Ale pamięć trwa, pamięć jest straszna, nieubłagana. Pamięć jest strumieniem, który nie przemija.

 I nie jest winą kobiety, gdy zwraca
się ona ku innemu mężczyźnie, lecz
jest to wina mężczyzny ponieważ nie
potrafi dać jej tego czego potrzebuje.

 Dla bogatych nie ma praw, ani boskich, ani ludzkich. Oni tworzą prawa dla dla siebie.

 Czy można umrzeć z tęsknoty i rozpaczy? Czy można rozpaść się na kawałki i nadal żyć?

 Samotny wśród ludzi.

 Czasem nie ma nic trudniejszego niż rozmowa z człowiekiem, który dysponuje siłą milczenia.

 Ziemia nie była opuszczona i pusta, po prostu zmieniła gospodarzy.