Nie ma nić trudniejszego od czekania.
Muszę się z tym oswoić, poczuć, że jesteś
ze mną, nawet jeśli nie ma cię w pobliżu.

 Trzeba będzie sporo się natrudzić i wiele ryzykować... ale przecież na tym polega życie, prawda?

 Na tym polega tragizm miłości, że człowiek nie może kochać niczego bardziej niż tego, za czym tęskni.

 Kraina zmarłych nie jest miejscem kary ani nagrody. Jest miejscem nicości.

 Zawsze przy mnie, lecz nie ze mną.

 Ano cóż, paskudny otacza nas świat -
mruknął wreszcie. - Ale to nie powód, byśmy
wszyscy paskudnieli. Dobra nam trzeba.

 Jestem jak statek, który jeśli nie wejdzie do portu to utonie...

 To nie zależy od doktorów. Nie zależny
od nieobecnych aniołów. Nie zależy nawet
od Boga, który jeśli istnieje, nie przebywa akurat w okolicy. To zależny ode mnie.

 Bo przecież, jeśli nie popełnię jednego głupstwa, to na pewno popełnię inne.

 Kto czyta miedzy wierszami znajduje to co chce.