
Nie poznałabyś logicznego wyciągania wniosków, nawet gdyby cię ugryzło w ...
Nie poznałabyś logicznego wyciągania wniosków, nawet gdyby cię ugryzło w tyłek.
Jękły głuche kamienie. Ideał sięgnął bruku.
Nawet najgorsze można wybaczyć. Niemożliwe może stać się możliwe. Najtrudniej jest wybaczyć samemu sobie.
Czasem od rozpaczy do pogodzenia się
z losem trzeba pokonać bardzo długą drogę.
Nie przestaje się kochać człowieka tylko dlatego, że coś w życiu spieprzył.
Wieczność kocha dzieła czasu.
Myślę, że najgorsze, co może kogoś spotkać, to przegapienie swojego życia. Niewykorzystanie szansy na zrealizowanie swoich pragnień, na odnalezienie sensu i wreszcie - na poznanie i pokochanie siebie samego. Najgorsze dla człowieka to obejrzeć się wstecz, gdy jest już za późno, spojrzeć na swoje życie i uświadomić sobie, że - z głupoty, lenistwa czy tchórzostwa - nie poszło się drogami, którymi chciało się iść.
z książki "Berek"
W sercu ludzi najbardziej nieczułych są struny, które lada dotyk porusza.
Cierpienia natury moralnej są
jak rany, które się zasklepiają, ale
nie goją; zawsze bolesne, gotowe
krwawić za lada dotknięciem, pozostają w sercu nie zabliźnione.
Poczucie humoru jest
dobrym sposobem na ukrywanie bólu.
Czytanie jest dla niej czymś intymnym, czymś, co dzieje się między nią a słowami w książce.