(...) żeby życie stało się przyjęciem na moją cześć.

 Pozbawiona mocy nie będę zdolna nikogo zamordować!

 Kiedy coś nie gra, po co to ciągnąć do żałosnego końca?

 Jak mam o tobie zapomnieć?
Jesteś częścią mnie. Żeby cię
zapomnieć, musiałabym
zapomnieć o sobie.

 Czas – to ta niewidzialna istota, która wszystko rujnuje, bez wyjątku, a gdy już to zrobi, zniknie, zostawiając po sobie tylko pustkę i zapach zapomnienia.

 Nadzieja to kolejny etap, z którego się wyrasta.

 Mówiąc szczerze nie mogę znieść, kiedy ktoś mnie nie lubi. To jedna z moich głównych wad.

 Jam jest częścią tej siły, która
wiecznie zła pragnąc, wiecznie dobro czyni.

 I myślał, że mimo tego wszystkiego co zrobił i czego nie zrobił, mimo swojej niewdzięczności, swojego niezrozumienia, niewiedzy, błędów, jego życie było pełne piękna.

 A gdybym już nigdy nie musiała przebywać w ciszy, smutek nie miałby do mnie dostępu.

 Tłumy jednostek szukają proroka, ale najczęściej znajdują Führera.