(...) żeby życie stało się przyjęciem na moją cześć.

 Nigdy, słyszysz, nie myśl o tym, co było, bo to co było, nie ma znaczenia. Tylko to, co jest, ma znaczenie. I jedynie to, co będzie, jest ważne.

 Jakimi szczęściarzami są Ci, którzy mogą się przytulać do swoich ukochanych, kiedy tylko przyjdzie im na to ochota.

 Pisarz nigdy nie jest osobą godną zaufania.

 Błędy są częścią życia.

 Czy można umrzeć z tęsknoty i rozpaczy? Czy można rozpaść się na kawałki i nadal żyć?

 Ale kiedy rzeczywistość była beznadziejna, fantazja stawała się niemal niezbędna.

 Nasze wspomnienia są jedynym świadectwem życia i czynów tych, którzy odeszli.

 Czuła, że gdzieś tam, na świecie, musi
być coś innego, jakieś inne miejsce, które
umiałaby od razu rozpoznać i nazwać domem.

 Ciemność jest tania.

 Przystosowanie jest tylko metodą, w żadnym wypadku nie celem.