(...) żeby życie stało się przyjęciem na moją cześć.

 Jeden tam tylko jest porządny człowiek: prokurator; ale i ten, prawdę mówiąc, świnia.

 Nauczyłem się nie ufać własnemu sercu. Ale gdy ci się przyglądam i widzę, jak Ty na mnie patrzysz, wiem, że mam rację, że cię kocham. Znów zacząłem sobie ufać.

 Przeszłość potrafi nas dopaść
znienacka, nawet jeśli przez całe
życie staraliśmy się o niej zapomnieć.

 Łatwiej jest nienawidzić kogoś, kogo się kochało, niż pozostać obojętnym.

 W rzeczywistości nic więcej nie istnieje, tylko to, co czujesz.

 Mylisz niebo z gwiazdami odbitymi nocą na powierzchni stawu

 Nie czujemy się kochani, dopóki choć jedna osoba na ziemi nie pozna nas dogłębnie. Takimi, jakimi jesteśmy naprawdę a nie takimi jakimi chcielibyśmy być.

 Książki były konieczną ucieczką, którą zawsze podejmowałam z radością.

 Kochanie, ludzie to gorsza trucizna aniżeli alkohol i tytoń.

 Chwila nieuwagi, a ludzie, których znasz, zmieniają się nie do poznania.