Istnieje depozyt wiary, któremu staramy się być wierni.

 Jest dosyć cierpienia w jednej uliczce Londynu by wykazać, że Bóg nie kocha człowieka.

 Wolałam raczej skrywać ból pod osłoną ciętych ripost.

 Gdyby nasz Ojciec naprawiał każde
zło, nikt nie uczyłby się na błędach.

 Często kocha się "z przerwami". To znaczy czasem jest tak, że aż brzuch boli i oczy pieką, a czasem jest tak, "że można wytrzymać" i w ogóle myśli się mocno o czym innym.

 Czy pozwolisz, że się roześmieję z szacunkiem?

 Cóż, czasem dobrzy
ludzie podejmują złe decyzje.

 Otworzyłam kolejne drzwi strachu – nikogo tam nie było.

 Czymże jest historia jak nie uzgodnioną bajką.

 Niech świat się dusi w swoich ściekach, na nic lepszego nie zasługuje.

 Co rzucisz za siebie, znajdziesz przed sobą.