Istnieje depozyt wiary, któremu staramy się być wierni.

 Czasami ludzie się nie odzywają dlatego, że nie mają nic sobie do powiedzenia, a czasem dlatego,

że mają aż nazbyt wiele.

 "Ziemio rodzinna! Ja niewiew tak cenię twego syna, Jego głośnę i sztukę! Jeśli był dotychczas niemy, Przez wzgląd na moje mniemanie mów, tomu ogołocony, Ja, ktory, jakowoż najmniej nie zasłużył, Zbil go, zdradził. Zdrada tak nieodpowiednia, Zanim by się zdarzyła, już była straszna..."

 Ja jednak zawsze wyobrażałam sobie, że w innym życiu ktoś stanął przy moim grobie.

 Przeciwności, z którymi musimy się zmierzyć, często sprawiają, że stajemy się silniejsi. A to, co dziś wydaje się stratą, jutro może okazać się zyskiem.

 W naturze nie ma nic zbędnego, wszystko ma swoje miejsce i znaczenie. I trzeba ją tylko obserwować, by zrozumieć, jak wiele można się od niej nauczyć.

 Wojny prowadzi się z dwóch powodów. Jednym jest władza, drugim pieniądze.

 Za to najbardziej lubię wiosnę: słabnie poczucie dręczącej bezsilności. I jest mniej pokus...

 Zabobony, podobnie jak miłość, potrzebują czasu, by urosnąć.

 Ale zawsze wierzymy w to, w co chcemy wierzyć, prawda?

 W pewnym wieku życie staje się przede wszystkim kwestią zarządzania.