
Nie myśl na zapas i pocieszaj się, wiedząc, że żaden ...
Nie myśl na zapas i pocieszaj się, wiedząc, że żaden człowiek nie żyje wiecznie.
Użalanie się nad sobą było luksusem, na który nie miała czasu.
Wraca się jedynie do tych, których się
kocha. Nie wraca się tam, gdzie jest się
tylko kochanym. Wraca się wyłącznie do
tych, których się kocha. Albo nie wraca się
nigdzie i do nikogo. Po prostu jedzie się dalej.
Jeśli nie nakłonię niebios, poruszę piekło.
Kiedy jest najciemniej,
wtedy błyska znowu nadzieja.
Czy jakakolwiek inna zasadzka może się równać z zasadzką miłości?
Naturalność jest także pozą, i to jedną z tych, jakie znam, jedną najbardziej irytującą.
Życie to taka trochę za krótka kołdra.
Kłopot ze zjeżdżaniem ze stromego
wzgórza z szybkością osiemdziesięciu
kilometrów na godzinę polega na tym,
że kiedy człowiek zda sobie sprawę z
tego, że to zły pomysł, jest już za późno.
Czasem trzeba pobyć
z daleka od kogoś, aby się
przekonać, że nie chce się z nim być.
To jest w jego pocałunku.