Albowiem tak do mnie mówi sprawiedliwość: „Ludzie nie są równi".

 Potężni są już tacy. Czerpią swoją siłę ze słabości innych.

 Wybaczamy, gdy kochać przestaje się dać, ale nie przestaje się chcieć. Wybaczamy, bo nie chcemy się dłużej zadręczać złością, bo chcemy wrócić do swego pierwotnego stanu niewinności. Wybaczenie ma wymiar duchowy. Wybaczyć to podjąć trud zrozumienia innej istoty i przystać na kompromis z rzeczywistością. Wybaczyć to przekonać się, że na świecie nie ma nic doskonałego.

 Przeciwności, z którymi musimy się zmierzyć, często sprawiają, że stajemy się silniejsi. A to, co dziś wydaje się stratą, jutro może okazać się zyskiem.

 Wdzięczność jest najbardziej religijnym uczuciem.

 Jeśli dostaniesz jakieś imię, przyjmij je, uczyń je swoim, a wtedy już nigdy cię nim nie zranią.

 Jak mam o tobie zapomnieć?
Jesteś częścią mnie. Żeby cię
zapomnieć, musiałabym zapomnieć o sobie.

 Zawsze marnuje się czas, gdy nie walczy się o swoje pragnienia.

 Rozmawiasz sama ze sobą czy prowadzisz głęboką wymianę zdań z ziemią?

 Jest tyle rzeczy, których chcemy, a których i tak nie możemy mieć.

 Niegdyś duch był bogiem, potem przedzierzgnął się w człowieka, dziś staje się motłochem.