Stałam się trucizną. Wypij mnie i giń.

 Powód nie grał jednak roli.

 Problem polega nie na tym, czy kochamy, ale co kochamy.

 Nasze życie jest takie dziwne, podróżujemy po całym świecie w pogoni za marzeniami.

 Czego nie można dostać, wydaje się zawsze lepsze niż to, co się ma.
Na tym polega romantyka i idiotyzm ludzkiego życia.

 Wydarzenia to tchórze. Nie lubią występować pojedynczo, lecz zbierają
się w stada i atakują wszystkie naraz.

 Życie nauczyło mnie nie tracić nadziei, ale też się do niej zbytnio nie przywiązywać.

 Trzeba być wrażliwym [...] inaczej nie ma się żadnej wartości jako człowiek.

 Ten, kto powstał z powietrza, nie powinien oskarżać wiatru.

 Kiedy ktoś zostaje porzucony, wątpi w swoją zdolność do zatrzymywania przy sobie ludzi, nawet przyjaciół.

 Nie wolno nie doceniać głupoty rządu.