
Wszyscy jesteśmy tylko workami kości.
Wszyscy jesteśmy tylko workami kości.
Świat jest moim wyobrażeniem.
Są tajemnice, które umykają ludzkiemu poznaniu.
Polska współczesna jest naszym wspólnym rozczarowaniem.
Zapamiętaj sobie, żywi czy martwi, wszyscy czegoś szukamy.
Najtrudniej w życiu jest być sprawiedliwą. O ileż łatwiej jest być wielkoduszną.
Wiem, że nie przystosuje się do rzeczywistości.
Do którejkolwiek spróbujesz mnie wepchnąć
szufladki, nóżki zawsze mi z niej będą wystawać.
Ludzie często bali się tego, czego nie rozumieli.
Ten ucieleśnia szept, kto szeptu słucha.
Palce wskazujące obu rąk dwa razy
pod obojczyk, potem dwa razy w kierunku rozmówcy. "Kocham Cię". To takie proste.
Dlatego nie lubię luster, które pokazują moją prawdziwą twarz. Kiedy jestem sama, często spadam w pustkę. Muszę ostrożnie stawiać stopy, żeby nie spaść z krawędzi świata w nicość. Muszę uderzać ręką w jakieś twarde drzwi, żeby przywołać się z powrotem do ciała.