Ludzie widzą to, co chcą widzieć. Nie przychodzi im do ...

 Kto ją obdarzył taką delikatnością? Musi jej być bardzo nielekko. W życiu tym, w świecie tym.

 I w cichej przystani jakiej są dla niej jego ramiona odpływa w spokojny sen...

 Ciemność przynosi mi ulgę.

 Za każdym razem, gdy wydaje mi się, że straciłem kawałek siebie, ty mi go przywracasz.

 Najpierw zaszło słońce, potem zaszedł fakt, a w rezultacie i ona.

 Zbyt mnie straszyli i teraz
niczym już przestraszyć nie są w stanie.

 Jesteśmy opuszczeni, jak dzieci i doświadczeni, jak ludzie starzy, jesteśmy zajadli i brutalni i smutni
i powierzchowni – myślę, że jesteśmy zgubieni.

 Wszystko można stracić, poczynając od wstydu.

 Człowiek czuje się lepiej, widząc tak szczerą miłość.

 [...] była idealnie piękna, na duszy nosiła głębokie rany, a głęboko w sercu czuła przerażenie.