W królestwie ślepych jednooki królem.

 Ile może być krzyku w milczeniu?

 Zawsze musi panować równowaga. Nigdy nie powinno być wszystko albo nic.

 To co dla jednych jest defektem, dla innych stanowi kulturę życia.

 Kiedy niebo za bardzo się chmurzy, trzeba mieć nadzieję, że przyjdzie burza i przegoni chmury.

 Szczęście to kwestia wyboru.

 Życie to pożądanie. Cała reszta to tylko szczegół.

 Ona jest czuła i cierpliwa. Jest ołtarzem i ofiarą.

 Teraz ja jestem tu nienormalny. Normalność jest bowiem pojęciem, które wyznacza większość, określają ją standardy większości, a nie standardy pojedynczego człowieka.

 Ze wszystkich chorób
najgorsze są te, które pozwalają
człowiekowi wierzyć,że ma się dobrze.

 Dżentelmen używa i milczy.