(...) byłem jedynym powiernikiem, tajemnica zbliża. I bardzo oddala.

 Człowiek ma jednak niespożytą zdolność odradzania się na nowo.

 Mędrzec w sobie odkrywa przyczynę własnych przywar. Głupiec oskarża o nie innych.

 Gdyby syn marnotrawny nigdy nie opuścił domu -mówi mechanik -tuczone cielę żyłoby do dzisiaj.

 Burzę i odbudowuję świat ze swojego snu,a rano próbuję sobie przypomnieć,jak odbudować siebie.

 O nic nie błagaj, bo próżne marzenia,
By człowiek uszedł swego przeznaczenia.

 Od czekania dusza rdzewieje.

 Na początku była chuć. Nic prócz niej, a wszystko w niej.

 Może... jedyna pożądana zmiana to taka, żeby już przestać cokolwiek zmieniać.

 Najpierw są tuż obok, niezdecydowanie, onieśmieleni wytęsknioną bliskością, a
potem wpadają w siebie i się w sobie gubią.

 To, kim się urodziliśmy,
czyni nas tym, kim jesteśmy.