Mówią, że nieszczęścia chodzą parami, ale ja należę do nieszczęść ...

 Jeszcze zdążymy w dżungli ludzkości siebie odnaleźć, tęskność zawrotna przybliża nas. Zbiegną się wreszcie tory sieroce naszych dwóch planet, cudnie spokrewią się ciała nam.

 Nie można dotykać szczęścia
koniuszkami palców. Albo dajesz, albo bierzesz.

 Czuje, że ma już dość zmartwień.
Dość kłopotów. Dość tego, że zawsze gdy poznaje kogoś, kto jest w stanie ją zrozumieć, on zaraz odchodzi.

 - Im później nauczysz się bać.
- Tym później dorośniesz.

 Dawanie czasowi czasu zawsze było najlepszym sposobem, jak świat światem.

 W świecie zaludnionym szczęśliwymi ludźmi nawet nieszczęśliwym żyje się szczęśliwiej.

 Zaczynam pojmować, że jedno życie to zdecydowanie za mało.

 Za każdym razem, kiedy stajemy wobec nieznanego nasze umysły zawodzą.

 Bez względu na to, jak bardzo jesteśmy zdeterminowani, jak głęboko wierzymy w swoje cele i marzenia, nie zawsze idzie tak, jak chcemy. Ale musisz wiedzieć, że nawet w trudnych chwilach, nigdy nie jesteś sam, a każda porażka to kolejny krok ku sukcesowi.

 Życie składa się z małych tajemnic.