Kobieta nie może oprzeć się głosowi, który wywołuje na zewnątrz ...

 Czułem,że sny usiłują mi coś powiedzieć, ale nie wiedziałem co.

 Wódka była tej nocy jak tlen. Znowu można było oddychać.

 A teraz sama przyjechałam w to miejsce, w którym w pewnym sensie wszystko się zaczęło.

 Nie ma potwora, jest tylko piękny dzień.

 Atrament ścieka mi z kącików ust. / Nie ma szczęśliwszych ode mnie./ Objadłem się właśnie poezji.

 [...] na zalanej słońcem łące, daleko od utartych ścieżek codziennego życia.

 Wszyscy ludzie są mniej lub bardziej dziwni. Jestem człowiekiem, a więc jestem mniej lub bardziej dziwna.

 Złamane przyrzeczenia są jak rozbite lustra. Ranią tych, którzy się ich kurczowo trzymają
i wpatrują w popękane odbicia samych siebie.

 Trzeba żywić nadzieję, jak długo
się da. Ale trzeba też umieć ją porzucić.

 Nieprawdą jest, że ludzie mogą się w kimś zakochać, patrząc jedynie na jego portret.